• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
recomana
  • CRÍTIQUES
  • ARTICLES
  • PÒDCAST
  • ACTIVITATS
  • #NOVAVEU
  • QUI SOM
  • BLOG
  • CONTACTE
  • CRÍTIQUES
  • ARTICLES
  • PÒDCAST
  • ACTIVITATS
  • #NOVAVEU
  • QUI SOM
  • BLOG
  • CONTACTE
  • Home
  • /
  • Els Jocs Florals de Canprosa
  • /
  • La euforia de voler-ne més
CRÍTIQUES
imagen
Elisa Díez
PER: Elisa Díez

VALORACIÓ

9

ANAR A FiTXA DE L’OBRA ENLLAÇ EXTERN

La euforia de voler-ne més

Publicat el: 11 de novembre de 2018

CRÍTiCA: Els Jocs Florals de Canprosa

(…)

Prat i Coll sabe en qué liga juega y la opción de empezar con un medley de grandes éxitos de las últimas décadas atrapa al público desde el primer segundo. Cosa que le deja como extasiado y no le deja ni pestañear hasta el final, y ni siquiera el entreacto hace disminuir la euforia, porque los números musicales tocan la fibra catalaneta y provocan querer más.

Un reparto espectacular y biracial, donde son las mujeres quienes más afinan. De hecho, la batuta de la función conjuga mucho mejor en femenino que en masculino. Empezando por una Rosa Boladeras, como Srta. Floresta, épicamente alocada que provoca un sin fin de risotadas entre los presentes. No se queda atrás, Anna Moliner, como Maria, que vuelve a sacar su lado más cómico con una gestualidad sorprendente. Y los años no pasan por Àngels Gonyalons que conserva una voz que enmudece hasta las toses más recalcitrantes. 

Els jocs florals de Canprosa, como bien dice Gema Moraleda en Somnis de Teatre, se tendrían que convertir en la versión laica de Els Pastorets del siglo XXI. Sin duda mucho más divertidos y más a la moda. Más de tres horas que pasan como un suspiro y que callarían todas las voces que nos resuenan de los que dicen que estiman Catalunya pero, en realidad no. Porque per estimar Catalunya, cal riure-la, y hoy nos hemos rigut de valent.

CRÍTIQUES RELACIONADES / Els Jocs Florals de Canprosa

TÍTOL CRÍTiCA: Sense Títol (Crítica amb títol a la web, importada de l’antiga base de dades)

PER: Enid Negrete
Enid Negrete
VALORACiÓ
LLEGiR MÉS

TÍTOL CRÍTiCA: Sense Títol (Crítica amb títol a la web, importada de l’antiga base de dades)

PER: Enid Negrete
Enid Negrete
VALORACiÓ
LLEGiR MÉS

TÍTOL CRÍTiCA: La importància de riure’s d’un mateix

PER: Pep Barbany
Pep Barbany
VALORACiÓ

8

LLEGiR MÉS

TÍTOL CRÍTiCA: Rusiñol superstar, el TNC se ríe de Catalunya

PER: Manuel Pérez i Muñoz
Manuelperezimunoz2 756x756
VALORACiÓ

9

LLEGiR MÉS

TÍTOL CRÍTiCA: Per estimar Catalunya, cal riure-la

PER: Ferran Baile
Ferran Baile
VALORACiÓ

9

LLEGiR MÉS

TÍTOL CRÍTiCA: Una paròdia que dignifica

PER: Francesc Massip
Francesc Massip
VALORACiÓ

9

LLEGiR MÉS

TÍTOL CRÍTiCA: Riu-te’n de la Moreneta de’n Boadella!

PER: Jordi Bordes
Jb Defi
VALORACiÓ

9

LLEGiR MÉS

TÍTOL CRÍTiCA: «Vetlleu, Senyora, pels catalans!»

PER: Andreu Sotorra
Andreusotorra
VALORACiÓ

9

LLEGiR MÉS

NEWSLETTER


SUBSCRIU-TE
recomana
E-mail: [email protected]

Amb el suport de

  • x
  • instagram
  • facebook
  • youtube
  • spotify
  • tiktok
  • tiktok

Avís legal Cookies Privacitat